مرا ببخش !

بخاطر همه ی لحظه هایی که به یاد تو نبوده ام.

بخاطر همه ی درهایی که کوبیده ام و خانه ی تو نبوده است.

بخاطر همه ی  حاجاتی که از غیر تو خواسته ام.

بخاطر همه ی آنچه خواستی به من بفهمانی و من نفهمیدم.

بخاطر همه ی مهربانی هایت که با گنـــــــــــــاه پاسخ گویشان بوده ام.

بخاطر همه ی چشم پوشی هایت که سوء استفاده کرده و گستاخ تر شده ام.

بخاطر همه ی آنچه در راه من خرج کرده ای و من هیچ در راه تو خرج نکرده ام.

پروردگارا ای مهربانترین مهربانان  مرا ببخش:

نه بخاطر آنکه من لیاقت بخشیده شدن دارم ، بخاطر اینکه تو شایسته ی بخشیدنی.

نه بخاطر آنکه گناهان من بخشودنی هستند ، بخاطر اینکه تو اهل عفو و مغفرت و گذشت هستی 

نه بخاطر اینکه من خوب شده ام ، بخاطر اینکه تو خوبی.

بخاطر آن کسی که گناهان من ، غربت او را تمدید می کند.

بخاطر آن کسی که دوستش داری و او تو را دوست دارد.

آمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــین

این جوری جواب بده ....

جواب سلام را با علیک بده ، جواب تشکر را با تواضع ،

جواب کینه را با گذشت ، جواب بی مهری را با محبت ،

جواب ترس را با جرات ، جواب دروغ را با راستی ،

جواب دشمنی را با دوستی ، جواب زشتی را به زیبایی ،

جواب همدلی را با رازداری ، جواب پشتکار را با تشویق ،

جواب یک رنگی را با اطمینان ، جواب مسئولیت را با وجدان،

جواب دورنگی را با خلوص ، جواب بی ادب را با سکوت ،

جواب نگاه مهربان را با لبخند ، جواب لبخند را با خنده ،

جواب دلمرده را با امید ، جواب منتظر را با نوید ،

جواب گناه را با بخشش